بررسی خواص گرمایی، کدورت و عوامل مؤثر بر اندازه ذرات و رئولوژی نوسانی نانوکمپلکس های زیست پلیمری پکتین ـ کازئینات

یکی از انواع نانوکپسول­ های مورد استفاده برای ریز­پوشانی و رهایش کنترل شده مواد غذایی - دارو، نانوکمپلکس ­های زیست پلیمری اند که از اتصال زیست پلیمرهای پروتئینی و پلی ­ساکاریدی تشکیل می­ شوند. در این پژوهش، تشکیل کمپلکس بین پکتین و سدیم کازئینات، با افزودن محلول پکتینی )2/0، 45/0 و 7/0% w/v ) به محلول کازئیناتی (5/0، 1 و 5/1 % w/v) و کاهش ph به زیر نقطه ایزوالکتریک کازئینات سدیم، انجام شد و اثر عوامل مختلف از جمله غلظت­ زیست پلیمر، غلظت نمک، دما و زمان فراصوت دهی بر خواص نانوکمپلکس ­های پکتین ­ـ­ کازئینات به عنوان نانوحامل بالقوه بررسی شده است. گرماسنجی پویشی تفاضلی (dsc) و دستگاه اندازه ­گیری اندازه ذرات، به ترتیب برای تشخیص تشکیل کمپلکس و تعیین اندازه و توزیع ذرات استفاده شدند. مطابق نتایج dsc، با اختلاط محلول­ های سدیم کازئینات و پکتین در شرایط اسیدی (1/4=ph)، پیک مربوط به پکتین (°c4/208) و کازئین خالص (°c3/206) حذف شده و مخلوط این دو، یک پیک جدید را در دمای بالاتر (°c7/248) نشان داد. نتایج dsc و کدورت سنجی، ایجاد کمپلکس بین پکتین و کازئین در phهای کمتر از 5 و نتایج اندازه ذرات، تشکیل پراکنش پایدار، با حداقل اندازه nm  86 را در  ph  برابر 1/4، کازئینات w/v %1 و پکتینw/v %45/0 نشان دادند. فراصوت دهی با زمان­ های بیش از min ۱ ، اندازه ذرات را کاهش داد و افزودن نمک، در غلظت­ های کم و زیاد نتایج متفاوتی را در پایداری سامانه داشت. با کاهش دمای تولید از c °21 به c °4 اندازه ذرات نانوکمپلکس کاهش یافت. مطابق نتایج آزمون رئولوژی نوسانی، با افزایش غلظت پکتین، مدول­ های گرانروکشسانی (ǵ وg˝) افزایش یافتند و مدول اتلاف (g˝) از مدول ذخیره (ǵ) بزرگ تر بود.